Enklawa przyrodnicza Bobrowisko - ścieżka przyrodnicza ze strukturami obserwacyjnymi

Kategoria:

Najlepsza przestrzeń publiczna

Adres realizacji

Stary Sącz, widły rzek Dunajec i Poprad

Autor

55Architekci

Inwestor

Gmina Stary Sącz

Data projektu (rok)

2017

Data realizacji (rok)

2018

Koszt inwestycji (PLN)

1520612

Opis autorski (max. 1800 znaków)

Enklawa Przyrodnicza Borowisko, położona w widłach Dunajca i Popradu stała się kolejnym, po platformie w Woli Kroguleckiej, celem krótkich wycieczek w regionie. Projekt „Bobrowiska” powstał by udostępnić szerszemu gronu wyjątkowe miejsce - teren byłej żwirowni, przekształconej przez naturalną sukcesję. Koncepcja kładki zlokalizowanej nad rewirem bobrów, wraz z dwoma strukturami obserwacyjnymi jest odpowiedzią na zauważalny niedostatek miejsc publicznych w terenach podmiejskich, dostępnych zarówno dla mieszkańców jak i przyjezdnych, piechurów, osób mniej sprawnych i niepełnosprawnych oraz rodzin z małymi dziećmi. Cechą charakterystyczną przestrzeni jest jej kameralny charakter, który dzięki rozwiązaniom architektonicznym, został zachowany. Przyjęte rozwiązania, jak planowany przebieg kładki zachodzący na terenu podmokłe i wodę, brak balustrad -wymuszają uważność odwiedzających, czujną obserwację otoczenia. Obie czatownie są umiejscowione i zorientowane na uprzednio podpatrzone miejsca lubiane przez „mieszkańców” - bobry i łabędzie. Nieregularna forma struktur obserwacyjnych odpowiada możliwym do dostrzeżenia naturalnym eksponatom przyrodniczym, pośrednio wskazując kierunek zainteresowania. Otwarcia w poszyciu pozwalają się skryć – małym i dużym – pasjonatom dzikiej przyrody, przed obserwowanymi gatunkami. Niejaką trudność stanowiła konieczność wpisania przebiegu trasy pomiędzy siedliska zwierząt i wypłycenia dawnego wyrobiska oraz uwzględnienie wahań lustra wody. Obiekty obserwacyjne starano się utrzymać jako relatywnie niewielkie, przy złożonej geometrii - reagującej na zmienne oświetlenie, oferujące różnorodne punkty wizualnego dostępu. Ich poszycie ma ulegać nieznacznym, ale ciągłym zmianom, poddając się organicznemu otoczeniu. Czatownie dają schronienie w czasie niepogody, ponadto pełnią rolę otwartego muzeum z dioramami ilustrującymi etapy powstawania miejsca i najważniejsze elementy kontekstu przyrodniczego.