Rewitalizacja Parku Podzamcze w Łęcznej

Kategoria:

Najlepsza przestrzeń publiczna

Adres realizacji

ul. Litewska 14A, Łęczna

Autor

arch. Piotr Hardecki, arch. kraj. Beata Kańska, arch. kraj. Milena Gawąd

Inwestor

Urząd Gminy Łęczna

Data projektu (rok)

2016

Data realizacji (rok)

2019

Koszt inwestycji (PLN)

6673647

Opis autorski (max. 1800 znaków)

Zabezpieczenie ruin dawnego folwarku stanowi jeden z etapów rewitalizacji Parku na Podzamczu w Łęcznej koło Lublina. Zabudowania wzniesione z inicjatywy Jana Gottlieba Blocha - dziewiętnastowiecznego bankiera i przedsiębiorcy - po powojennej nacjonalizacji, do końca lat dziewięćdziesiątych zeszłego wieku funkcjonowały jako PGR i kombinat ogrodniczy. W wyniku zmian ustrojowych pozostawione bez opieki budynki po kolejnych pożarach zamieniały się w pozbawione dachów gruzowiska, stopniowo zawłaszczane przez dziko rosnącą zieleń. Ze względu na brak możliwości odtworzenia, pozostałości folwarku zagospodarowano w formie ruin, zabezpieczonych i dostępnych do zwiedzania. Po skuciu tynków wyeksponowano fragmenty dekoracji w postaci oblicowania łamanym wapieniem, ale też ślady wielokrotnych przebudów i przemurowań. Na dawnym dziedzińcu zaproponowano łąkę kwietną. Brzozy posadzone wewnątrz murów spalonej stajni stanowią reminiscencję wcześniejszych chaszczy, a pergola oparta na ścianach pozostałych po drugim budynku gospodarczym przywołuje układ dawnych belek stropowych. Integralność zespołu podkreślono posadzką z bruku klinkierowego. Zachowana w najlepszym stanie dawna suszarnia chmielu została zaadoptowana na wieżę widokową. Wewnątrz zamontowano ażurową klatkę schodową zakończoną obwodową galerią mocowaną do istniejących murów. W ramach pozostałych etapów rewitalizacji odtworzono zatarty układ osiemnastowiecznego ogrodu włoskiego w centralnej części założenia (przy czym dobór gatunków roślinnych został oparty na kompozycjach właściwych dla XVII – XVIII wiecznych parterowych ogrodów barokowych) oraz dziewiętnastowiecznego parku romantycznego rozplanowanego pierwotnie na stokach i wokół skarp opadających w kierunku pobliskiej rzeki Wieprz.