Osiedle na Nowych Żernikach/WUWA2 we Wrocławiu

Kategoria:

Najlepszy budynek wielorodzinny

Adres realizacji

Krystyny i Mariana Barskich

Autor

ARCH_IT PIOTR ZYBURA (pracownia prowadząca). Projekt Nowe Żerniki: Tomasz Głowacki (PAG), Paweł Horn (HORN ARCHITEKCI), Igor Kaźmierczak (S3NS), Tadeusz Sawa-Borysławski (TSB), Piotr Zybura (ARCH_IT)

Inwestor

Profit Development SA

Powierzchnia użytkowa (m²)

11900

Kubatura

32600

Data projektu (rok)

2014

Data realizacji (rok)

2015

Koszt inwestycji (PLN)

27000000

Opis autorski (max. 1800 znaków)

Projekt zespołu ekonomicznej zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej „Atmosfera” opracowano na podstawie koncepcji stworzonej w ramach warsztatów architektonicznych dla nowego modelowego osiedla Nowe Żerniki / WUWA2. Dziesięć kameralnych, jasnych, prostych budynków z usługami w parterach zostało pomyślane tak, by architektura stanowiła nieprzytłaczające tło dla codziennego życia mieszkańców i budowania się sąsiedzkich relacji. Kondygnację parteru, mieszczącą lokale handlowe i garaż przekryto zieloną skarpą, na której rozmieszczono grzebieniowo niewielkie jedno-klatkowe budynki stanowiące jednostki sąsiedzkie. Pomiędzy budynkami znalazły swe miejsce ogródki, przestrzenie wspólne oraz obszary i zieleń publiczna, wyłącznie symbolicznie wydzielone i pozbawione płotów czy ogrodzeń. To otwarte, prospołeczne rozwiązanie stanowi cechę charakterystyczną założenia i - pomimo początkowych obaw mieszkańców - zostało powszechnie przez nich zaakceptowane (przy okazji przełamując stereotyp). Wielkość, struktura i lokalizacja budynków stanowi nową typologię uwzględniającą odpowiednie relacje pomiędzy przestrzeniami publicznymi, półpublicznymi i prywatnymi , która – pomimo stosunkowo dużej gęstości zabudowy – pozwala na stworzenie niewielkich enklaw mieszkalnych i zapewnienie użytkownikom nowej jakości mieszkania, właściwej dla mniejszych obiektów. Ze względu na socjalno-ekonomiczny charakter inwestycji większość mieszkań ma powierzchnię ok 45-48 m2. Przyjęto rozwiązania konstrukcyjne i instalacyjne, które pozwalają na w pełni elastyczną modyfikację lokalizacji ścian działowych w każdym z lokali co pozwala na dostosowanie ich do indywidualnych potrzeb mieszkańców. Materiały wykończeniowe ograniczono do skromnego białego, gładkiego tynku, jasnych drewnianych okładzin loggi i części ścian oraz betonowych elementów prefabrykowanych w przestrzeniach publicznych. Projekt został nominowany do nagrody European Union Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award 2019.