Centralny Odcinek Drugiej Linii Metra w Warszawie od Ronda Daszyńskiego do Dworca Wileńskiego (7 zrealizowanych stacji: Rondo Daszyńskiego, Rondo ONZ, Świętokrzyska, Nowy Świat – Uniwersytet, Centrum Nauki Kopernik, Stadion Narodowy, Dworzec Wileński)

Kategoria:

Najlepszy budynek użyteczności publicznej

Adres realizacji

Warszawa

Autor

Konsorcjum firm B.P. Metroprojekt i AMC – Andrzej M. Chołdzyński, Konsorcjum Spółek z ograniczona odpowiedzialnością: architekt Andrzej M. Chołdzyński (generalny projektant architektury w fazie Wielobranżowego Projektu Koncepcyjnego), Stanisław Pęski (główny inżynier projektu w fazie Wielobranżowego Projektu Koncepcyjnego), Wojeciech Fangor ( malarstwo i grafika)

Inwestor

Miasto st. Warszawy

Powierzchnia użytkowa (m²)

51993

Kubatura (m³)

709418

Data projektu (rok)

2009

Data realizacji (rok)

2015

Opis autorski (max. 1800 znaków)

Projekt i realizacja centralnego odcinka II linii metra (7 stacji: Rondo Daszyńskiego, Rondo ONZ, Świętokrzyska, Nowy Świat-Uniwersytet, Centrum Nauki Kopernik, Stadion Narodowy, Dworzec Wileński i 6 tuneli) były jednymi z największych metropolitalnych przedsięwzięć infrastrukturalnych ostatniej dekady w Europie. Inwestor zdecydował o przeprowadzeniu go w systemie dwuetapowym, w tym „Zaprojektuj i Zbuduj”. Naszym zadaniem, po wygranym konkursie międzynarodowym, było sporządzenie Wielobranżowego Projektu Koncepcyjnego. Opracowany przez nas tenże projekt stał się następnie podstawą do zdefiniowania zamówienia w przetargu na generalnego wykonawcę i jednym z elementów kontraktu inwestora z nim. Tak postawione zadanie okazało się relatywnie trudne. Wymagało zawarcia w fazie koncepcji najważniejszych elementów projektu architektonicznego oraz dokonania autorskiej oceny, które z nich powinny być rozwinięte szczegółowo jako najistotniejsze dla zdefiniowania charakteru centralnego odcinka drugiej linii metra. I to z detalami włącznie. Należało następnie dokonać stosownych zapisów tychże najistotniejszych części i detali projektu koncepcyjnego, aby przetrwały one do końca budowy i stanowiły ostoję tożsamości projektu, także po zakończeniu inwestycji i oddaniu jej do użytku. Wiodącą ideą było stworzenie przestrzeni użytkowej stanowiącej syntezę architektoniczną funkcji, malarstwa i elementów rzeźbiarskich w połączeniu z technologią i konstrukcją. Jednym z założeń realizacji takiej renesansowej triady był pomysł współpracy z artystą, malarzem światowej sławy mającym doświadczenie projektowania w przestrzeni miejskiej. Wyróżniające się w tkance miejskiej barwne wyjścia z metra zostały pomyślane jako rzeźbiarskie i malarskie artefakty, stalowo - szklane elementy ułatwiające m.in. orientację w skali metropolii. Na peronach, pod nieobecność światła słonecznego, w oświetleniu sztucznym stworzono uniwersum, w którym architektura oddaje inicjatywę barwie i narracji plastycznej.