KONSTANCIŃSKIE CENTRUM HYDROTERAPII

Kategoria:

Najlepszy budynek użyteczności publicznej

Adres realizacji

Sienkiewicza 2, Konstancin Jeziorna

Autor

Open architekci

Inwestor

Uzdrowiska Polskie

Powierzchnia użytkowa (m²)

4197

Kubatura (m³)

12590

Data projektu (rok)

2014

Data realizacji (rok)

2015

Opis autorski (max. 1800 znaków)

Istniejący budynek sanatoryjny „Przy Źródle” wraz z sąsiadującym z nim obiektem tężni solankowych stanowi kompleks będący centrum Parku Zdrojowego w Konstancinie – Jeziornej. Nieopodal tężni jeszcze po drugiej wojnie światowej stała drewniana stacja kolejki wilanowskiej. Obiekt zaprojektowany przez Józefa Piusa Dziekońskiego sprawiał wrażenie pawilonu parkowego. Tak jego wygląd w latach międzywojennych wspominała Monika Żeromska: "Cały przewiewny budynek opleciony był starym, pachnącym winem tak, że wchodziło się tam jak do zielonej, cienistej altany. Dookoła rosły kasztany, które jesienią także były jeszcze jedną atrakcją tego miejsca. Słodki zapach kwitnącego wina, dymu i świetnych rzeczy, które gotowała żona zawiadowcy stacji, to wszystko było nadzwyczaj pociągające". Głównym założeniem naszej pracy było stworzenie obiektu, który swoją skalą proporcjami i oraz poprzez zastosowanie odpowiednich materiałów nie zdominuje tężni, a będzie dla niej harmonijnym sąsiedztwem. Budynki zaprojektowane przy użyciu współczesnych środków wyrazu mają stać się świadectwem historii miejsca, naturalnym etapem rozwoju sanatorium. Bogaty program funkcjonalno-przestrzenny zaowocował rozrzeźbioną bryłą kompleksu, która pozwala wpisać się w nastrój Parku Zdrojowego oraz odpowiednio koresponduje ze skalą Konstancińskiej zabudowy. Poprzez zastosowanie naturalnych materiałów takich jak drewno a także zieleń pnąca na elewacji tworzymy „żywy budynek”, który tak jak otaczający park będzie się zmieniał w czasie, a tym samym naturalnie wrastał w wymagający kontekst.