CENTRUM HISTORII ZAJEZDNIA

Kategoria:

Najlepszy budynek użyteczności publicznej

Adres realizacji

WROCŁAW, UL. GRABISZYŃSKA 184

Autor

Maćków Pracownia Projektowa: Zbigniew Maćków (główny projektant), Łukasz Reszka (architekt prowadzący), Jerzy Kopka, Anna Okoń, Piotr Wilk, Bartosz Zięba; projekt wykonawczy: ASPA Pracownia Architektoniczna

Inwestor

Ośrodek ‘Pamięć i Przyszłość’

Powierzchnia użytkowa (m²)

4161

Kubatura (m³)

28608

Data projektu (rok)

2013

Data realizacji (rok)

2016

Opis autorski (max. 1800 znaków)

Fascynujące, jak na ponad wiek przed pojawieniem się w typologiach architektonicznych obiektów hybrydowych powstawały struktury, które tak łatwo potrafią zmieniać swoją funkcję. Tak jest i w tym przypadku: zajezdnia tramwaju elektrycznego przechodzi płynnie w garaż dla autobusów, a potem w obiekt muzealny. Ale po kolei. W roku 1892 r. spółka Elektrische Strassenbahn Breslau uruchamia nowoczesną, zelektryfikowaną linię tramwajową i buduje dla jej obsługi stosowną zajezdnię. Niestety po dramatycznych zniszczeniach wojennych, znikome pozostałości z zespołu hal zajezdni zostają przystosowane do obsługi komunikacji autobusowej. Przystępując do wykonania koncepcji uznaliśmy, że wartością przestrzenną nowego układu urbanistycznego będzie pozostawienie wolnostojących obiektów odwzorowujących układ przestrzenny historycznych hal. Projektowany kompleks ma się w przyszłości składać z kolejnego obiektu mającego funkcje szkoleniowo-badawcze, a także obsługę konferencji i wykładów. Dlatego cała struktura funkcjonalna adaptowanej hali została podporządkowana dla tego docelowego układu, w którym to dwa niezależnie stojące obiekty działają jako jeden zespół, a główne zejście znajduje się na osi wielofunkcyjnego placu schodząc na kondygnację podziemną. Pozwoliło to zachować nietykalność bryły hali i doprowadzić jej architektoniczną powłokę do stanu z okresu swej świetności nieznacznie tylko dając sygnał o zmianie przeznaczenia poprzez umiarkowane, współczesne ingerencje. W przyszłości, zagłębiona pod ziemią strefa wejściowa płynnie przejdzie w wielofunkcyjny plac, będący przedłużeniem części ekspozycyjnej i dającym możliwość przeprowadzenia całego szeregu interakcji wspomagających proces edukacyjny. Zabieg ten nie wprowadza dysharmonii w urbanistyczny układ podłużnych brył, tak charakterystyczny dla tej części przemysłowego odcinka ulicy Grabiszyńskiej. Nowoczesna placówka muzealna jest szansą dla całej dzielnicy, stanowiąc przestrzeń publiczną w przemysłowej dotąd części miasta.